پادشاه سوک جونگ در سریال زندگی برای عشق
او تنها پسر امپراطور هیون جونگ(هجدهمین پادشاه چوسان)از تنها همسرش ملکه میونگ سونگ بود.نامش لی سون بود و در ۶سالگی به عنوان شاهزاده میونگ بو رسید.در ۱۳سالگی به عنوان نوزدهمین پادشاه چوسان به تخت نشست(۱۶۷۴).
او علیرغم سن کمش،سیاستمدار باهوشی بود.دوران حکومت او با برخی از شدیدترین نبردهای حزبی تاریخ سلسله چوسان همراهی داشته است.او به منظور قدرتمند کردن اختیارات سلطنتی مدام حزب حاکمه را با حزب دیگری جایگزین میکرد.در هربار تغییر دولت،حزب بازنده با اعدام ها وتبعیدها به طور کامل از صحنه سیاست محو میشد.با اینحال،تغییرات پرهرج و مرج دولت چندان روی زندگی مردم تأثیری نمیگذاشت و دوران سلطنت او به عنوان یکی از کامیاب ترین دوران ها مورد توجه است.از او به عنوان قدرتمندترین پادشاه سلسله چوسان یاد میشود(اکثر پادشاهان چوسان ضعیف بودن چون یا دست نشانده بودن یا نفوذ حزب ها اونقدر زیاد بود که عملا قدرتی نداشتن)
در اوایل سلطنت او حزب جنوبی و غربی بر سر مراسم ترحیم ملکه اینسون(مادربزرگ سوک جونگ و همسر هفدهمین پادشاه ومادر هجدهمین پادشاه چوسان)اختلاف داشتند.حزب جنوبی معتقد بودند که دوران سوگواری باید یکسال به طول انجامد ولی حزب غربی بر بازه ی نه ماهه ی سوگواری اصرار داشتند.بر اساس قوانین حاکم بر طبقه اجتماعی یانگبان(اشراف)، سوگواری یکساله این معنی را می داد که هیوجونگ(پدربزرگ سوک جونگ و هفدهمین پادشاه چوسان)به عنوان فرزند ارشد در نظر گرفته می شود در حالیکه دوران نه ماهه سوگواری این منظور را می رساند که هیوجونگ فرزند بزرگتر نمی باشد. به عبارت دیگر، حزب غربی به خانواده سلطنتی به عنوان اولین رده از طبقه اجتماعی یانگبان می نگریست نه یک طبقه اجتماعی مجزا که قوانین مخصوص به خود را دارد. همچنین دو حزب بر سر مسئله مبارزه با سلسله ژینگ به عنوان کشوری وحشی (به عنوان مخالفت سلسله مینگ) که امنیت ملی چوسون را تهدید می کرد،نزاع داشتند. حزب جنوبی که توسط هه جوک و یون هیون اداره می شدند، حامی جنگ بر علیه ژینگ بودند در حالی که حزب غربی تمایل داشتند ابتدا بر بهبود اوضاع داخلی تمرکز شود.
سوکجونگ در ابتدا طرف حزب جنوبی را گرفت.اما در سال ۱۶۸۰(ششمین سال سلطنتش)،هه جوک توسط حزب غربی به خیانت متهم شد و این به اعدام هه جوک و یون هیو و پاکسازی حزب جنوبی منجر شد و حزب غربی قدرت را به دست گرفت.در همان سال(۱۶۸۰)ملکه اینگیونگ در اثر ابتلا به آبله درگذشت.مادر پادشاه ملکه میونگ سونگ،جانگ اوک جونگ را از قصر اخراج کرد که مبادا او که با حمایت حزب جنوبی وارد قصر شده بود و بانوی بسیار زیبایی بود و شاه به او توجه داشت مقام ملکه را دریافت کند.سپس ملکه اینهیون ۱۴ساله ملکه شد.او بانو جانگ را به قصر برگرداند.
حزب غربی ۹سال در قدرت بودند تا اینکه بانو جانگ(دارای رتبه ی سوک وون)درسال ۱۶۸۸ پسری به نام لی یون به دنیا آورد وبه رتبه سوک اوی ترفیع یافت(لی یون بعدها به عنوان گیونگ جونگ بیستمین پادشاه چوسان شد).پادشاه قصد داشت به شاهزاده عنوان وان جا(به معنی اولین پسر)را بدهد و او را به عنوان ولیعهد در نظر داشت وبه بانو جانگ رتبه ی هی بین را اعطاکند.اما با مخالفت حزب غربی رو به رو شد و این رفتار حزب غربی،او را عصبانی کرد.حزب جنوبی از بانو جانگ و تصمیم پادشاه درباره ی شاهزاده حمایت میکرد.پادشاه دست حزب غربی را از قدرت کوتاه کرد و حزب جنوبی را بر سر کار آورد.رئیس حزب غربی سونگ سی یول اعدام شد.ملکه اینهیون وخانواده اش خلع و تبعید شدند و دیگر اعضای حزب غربی هم اعدام یا تبعید شدند.بانو جانگ به مقام هی بین و سپس ملکه ارتقا یافت.
پنج سال بعد(۱۶۹۴) حزب غربی جنبشی را برای برگرداندن ملکه اینهیون به راه انداخت.حزب جنوبی هم در مقابل،نقشه تصفیه سیاسی دیگری را بر علیه حزب غربی کشید و آن ها را به توطئه برای برگرداندن ملکه اینهیون معزول متهم کرد.پادشاه از اقدامات دمدمی خود برای عزل ملکه اینهیون پشیمان بود،از طرفی اقدامات حزب جنوبی و خانواده ی ملکه جانگ که برای کسب قدرت بیشتر صورت میگرفت برای پادشاه قدرت طلبی مثل او خوشایند نبود.از طرف دیگر پادشاه به بانو چوی(همون دونگی) که مورد حمایت حزب غربی و متحد ملکه اینهیون بود،علاقمند شده بود.همچنین از تلاش حزب جنوب برای پاکسازی مجدد جزب غربی عصبانی بود.همه ی این دلایل باعث شد که پادشاه،ملکه اینهیون را به عنوان سابقش برگرداند.او ملکه جانگ را به رتبه هی بین تنزیل عنوان داد و حزب جنوبی را با غربی جایگزین کرد و باز هم اعدام ها و تبعیدها....حزب جنوبی پس از این واقعه دیگر هرگز نتوانست خود را احیا کند.
حزب غربی که اکنون قدرت را در دست داشتند،به دو دسته نورون(آموزه های قدیمی)و سورون(آموزه های جدید)تقسیم شده بودند.حزب سورون حامی ولیعهد هویسو یا همان شاهزاده لی یون(پسر بانو جانگ)بود و حزب نورون حامی شاهزاده یونینگ یا لی گه اوم(پسر دونگی)بود.
ملکه اینهیون درسال ۱۷۰۱ به علت بیماری ناشناخته ای درگذشت.برخی مورخین معتقدند که او مسموم شده است؛اما این موضوع ثابت نشده است.بعدها این اتهام به جانگ هی بین وارد شد که از جادوی سیاه علیه ملکه استفاده کرده و باعث مرگ او شده است.طبق کتاب ((یادداشت های سلسله چوسان))بانو چوی(دونگی) و دو برادر ملکه اینهیون به پادشاه گفته اند که بانو جانگ از جادوی سیاه علیه ملکه استفاده کرده است.بانو جانگ به مرگ با خوردن سم محکوم شد و در همان سال اعدام شد.(۱۷۰۱).برخی معتقدند که او قربانی سیاست های حزب نورون و سورون شده است.
پس از آن پادشاه قانونی را وضع کرد که هیچ صیغه ای با عنوان بین نتواند عنوان ملکه را دریافت کند.اگر این کار را نمیکرد احتمالا بانو کیم یونگ بین(فرزندی نداشت)و یا بانو پارک میونگ بین(مادر شاهزاده لی هوان یا یون ریونگ)ملکه میشدند.دونگی(چویی سوک بین)به خاطر طبقه اجتماعی پایینش هرگز نمیتوانست عنوان ملکه را دریافت کند.در نهایت بانو کیم این وون در سال۱۷۰۲ ملکه شد.
پادشاه سوک جونگ در سال۱۷۱۸ یعنی وقتی ولیعهد(پسر بانو جانگ)۳۰ساله بود به او اجازه داد که به عنوان نایب السلطنه بر کشور حکومت کند.۲سال بعد (۱۷۲۰)پادشاه در سن ۶۰سالگی بعد از ۴۶سال سلطنت از دنیا رفت.ولیعهد به عنوان پادشاه گیونگ جونگ به تخت نشست.گفته میشود پادشاه قبل از مرگش به یی یی میونگ گفته که شاهزاده یونینگ رابه عنوان وارث گیونگ جونگ معرفی کرده است.اما این اتفاق در غیاب تاریخ نگاران و ضابطان سلطنتی رخ داده است.این موضوع باعث تصفیه سیاسی دیگری در دوران گیونگ جونگ شد.
دستاوردها در دوران سلطنت:
سوک جونگ اصلاحات سیستم مالیاتی را اعمال کرد.استفاده از سکه (مون کره ای) را ترویج داد.به مردمان با طبقه اجتماعی متوسط و فرزندان صیغه ها اجازه داد تا در مناطق به مقام های بالاتر دولتی دست یابند. در سال ۱۷۱۲، دولت سوکجونگ با سلسله چینی ژینگ به منظور تعیین مرزهای بین دو کشور در رودخانه های یالو و تومِن همکاری کرد. همچنین دولت ژاپن جزیره اولونگ را در سال ۱۶۹۶ به عنوان بخشی از خاک چوسون به رسمیت شناخت.در دوران سلطنت سوکجونگ کشاورزی در مناطق دور دست پیشرفت کرد وفعالیت های فرهنگی مانند انتشار کتاب ها افزایش یافت.
زندگینامه همسران پادشاه سوک جونگ:
اولین همسر و ملکه او بانو کیم اینگیونگ از خاندان گوانگ سان بود.او همسن پادشاه بود(هر دو متولد۱۶۶۱).از پادشاه دو دختر داشت که هیچ کدام بیش از یک سال عمر نکردند.در سن ۱۹سالگی در اثر آبله درگذشت.(در ششمین سال سلطنت امپراطور)
ملکه کیم در سریال زندگی برای عشق
دومین ملکه او بانو مین اینهیون از خاندان یوهونگ بود.او در سن ۱۴سالگی ملکه شد.در آن زمان پادشاه ۲۰ساله بود.او شش سال از پادشاه کوچکتر بود(متولد۱۶۶۷).
او هیچ فرزندی نداشت.در سن ۳۴سالگی در اثر ابتلا به بیماری ناشناخته ای درگذشت.(در بیست و هفتمین سال سلطنت امپراطور)
ملکه اینهیون در سریال افسانه دونگی
ملکه اینهیون در سریال زندگی برای عشق
سومین ملکه او بانو کیم این وون از خاندان گیونگ جو بود.او در سن ۱۵سالگی ملکه شد.در آن زمان پادشاه ۴۱ساله بود.او۲۶یا۲۷سال از پادشاه کوچکتربود!(متولد ۱۶۸۷).هیچ فرزندی نداشت.او در سال ۱۷۱۱ به آبله مبتلا شد ولی زنده ماند.وی پس از ۷۰ سال عمر در سی و سومین سال سلطنت یونگ جو(پسر دونگی)درگذشت.
ملکه کیم در سریال افسانه دونگی
جانگ هی بین(جانگ اوک جونگ از خاندان این دونگ):
او یکی از زیباترین زنان تاریخ کره است و از طبقه چونگین(متوسط جامعه)بود.او ۲سال از پادشاه بزرگتر بود.(متولد۱۶۵۹).درسال۱۶۸۶ با عنوان سوک وون صیغه سلطنتی شد؛دوسال بعد،با تولد اولین پسرش عنوان سوک اوی ودر همان سال عنوان هی بین را دریافت کرد(هی به معنی زیبا)و چند ماه بعد ملکه شد.او به مدت ۵سال ملکه بود.او از پادشاه دو پسر داشت؛اولی لی یون،ولیعهد هویسو یا پادشاه گیونگ جونگ است.دومی لی سونگ سو که همان اوایل تولدش درگذشت.زندگی دومی مورد مناقشه تاریخ دانان است.اوچند ماه پس از مرگ ملکه اینهیون،در سن ۴۲سالگی باخوردن سم اعدام شد(۱۷۰۱).
بانو جانگ در سریال افسانه دونگی
بانو جانگ در سریال زندگی برای عشق
چوی سوک بین(دونگی خودمون، از خاندان هه جو):
او از طبقه چومین(پایین ترین طبقه جامعه)بود و در هفت سالگی وارد قصر شد و احتمالا یک ماسوری(خدمتکار معمولی قصر)بوده است.اودر سال ۱۶۹۳یعنی وقتی بانو جانگ ملکه بود،با عنوان سوک وون صیغه سلطنتی شد.اولین فرزندش از پادشاه،یونگ سو بود که قبل از یک سالگی درگذشت.دومی لی گه اوم،شاهزاده یونینگ یا پادشاه یونگ جو است.سومی پسری است که اوایل تولدش درگذشت.چهارمی دختری است که زندگی اش مورد مناقشه تاریخ دانان است؛زمان مرگش هم معلوم نیست.او مراتب ترقی را یکی یکی پیمود و بعد از تولد هر فرزندش به رتبه ی بالاتر دست یافت.در نهایت به رتبه سوک بین(سوک به معنی پاک)رسید.او درسال ۱۷۱۸(دو سال قبل از مرگ پادشاه)در سن ۴۸سالگی درگذشت.
چوی سوک بین(دونگی)
دونگی در سریال زندگی برای عشق
پارک میونگ بین(از خاندان میریانگ):
او اشراف زاده ای از طبقه یانگبان بود که در سال ۱۶۹۸ با عنوان سوک وون صیغه ی سلطنتی شد و سال بعد با به دنیا آوردن اولین و تنها فرزندش لی هوان،شاهزاده یون ریونگ به رتبه سوک اوی ترفیع یافت.پس از مرگ ملکه اینهیون وبانو جانگ،او درسال ۱۷۰۲به رتبه میونگ بین(میو به معنی روشن)ترفیع یافت.او سال بعد(۱۷۰۳)فوت کرد(بیست و نهمین سال سلطنت پادشاه).پسر او در سال۱۷۱۹(یک سال قبل از مرگ پادشاه)در سن۲۰سالگی درگذشت و در کنار مزار مادرش به خاک سپرده شد.
کیم یونگ بین(از خاندان آندونگ):
او از پادشاه ۸سال کوچکتر بود(متولد۱۶۶۹).فرزندی نداشت.در سال۱۷۳۵ ودر زمان حکومت یونگ جو(پسر دونگی) در سن ۶۶سالگی درگذشت.
بانو کیم گوی این(از خاندان گیونگ جو):
۲۹سال از پادشاه کوچکتر بود(متولد ۱۶۹۰).فرزندی نداشت.در سال۱۷۳۵ و در زمان حکومت یونگ جو(پسر دونگی)در سن ۴۵سالگی درگذشت.
یو سو اوی(از خاندان گانگ ریونگ):
فرزندی نداشت.در سال۱۷۰۷ درگذشت.(سی و سومین سال سلطنت پادشاه)
امیدوارم از این پست لذت برده باشید!خوشحال میشم نظراتتون رو بشنوم😉😉