تصور کنید شما به یه سندرم عجیبی مبتلا شده اید به طوری که هر وقت بخوابید و از خواب بیدار شوید چهر تون تغییر کند اون وقت زندگی شما چگونه خواهد بود ؟ یک روز مرد یک روز زن ، یه روز جوان و یک روز پیر .و......
کیم وون جین درواقع شخصی ایست که در هجده سالگی به این سندرم مبتلا شده و در این فیلم زندگی این شخص و مشکلات اون در زندگی را توصیف میکند .
+بازم بنظرم نویسنده و کارگردان موضوع نسبتا جالب برای این فیلم درنظر گرفته بودند اما راستش فیلم نامه چندان قوی در نظر نگرفته بودند به طوری که تا ۴۰ دقیقه ی ابتدایی بیشتر صرف معرفی شخصیت اصلی فیلم شده بود و یه جوری حوصله مخاطب سر میبرد .
ولی از لحاظ کارگردانی و تیم بازیگری باید بگم اصلا حرف نداشت و همه سعی کردن به بهترین نحو بازی خوبی به نمایش بگذارند .
تنوع بازیگری در مورد شخصیت اول و انتخاب هر کدام برای هر سکانس هم عالی و حساب شده بود و تاثیرات مثبت زیادی روی مخاطب گذاشته بود.
+اما سکانس های عاشقانه .....
راستش بنده اصلا پارت های عاشقانه سریال دوست نداشتم و بنظرم یه سری از پارت هاش +۱۸ دیگه شده بود و اصلا برای بنده جذابیت چندانی نداشت .
+ سکانس های فان و طنز نسبتا خوبی هم داشته که باعث می شد لبخند روی لب های مخاطب بیاره البته ناگفته نماند که سکانس های غم انگیز هم داشت.
+در کل میشه گفته فیلم نفهم نسبتا مهمی داره بیان میکنه و اون هم اینکه شکل و قیافه پایدار نیستند و آنچه که مهم است ذات درونی انسان هاست !
+پیشنهاد میکنم این فیلم ار دست ندید :)
پ.ن : سکانسی که براتون قرار دادم مال سکانس پایانی این فیلم و هان هیو جو یی سویی و تمام بازیگر مقابلش وو جین با چهر های متفاوت اند ^_^
